Cytoplazma
Encyklopedia PWN
cytoplazma
biol. obszar w komórce oddzielony od środowiska zewnętrznego błoną komórkową (w komórkach eukariotycznych — obszar między błoną komórkową i otoczką jądrową);
[gr.],
biol. najmniejsza występująca w przyrodzie, zdolna do życia, samoodtwarzająca się struktura o złożonej organizacji.
pierwotniaki, Protozoa,
jednokomórkowe lub kolonijne organizmy o typowej eukariotycznej (eukarionty) organizacji komórki;
biol. napięcia elektr. (różnice potencjałów) występujące w narządach organizmu między środowiskami przedzielonymi błoną półprzepuszczalną, nazywane potencjałami błonowymi, albo rozprzestrzeniające się w polu elektr. otaczającym grupy pobudzonych komórek, zw. potencjałami polowymi.
przekaźnictwo synaptyczne, transmisja synaptyczna,
biol. przekazywanie stanu czynnego między neuronami za pośrednictwem synaps.
eukarionty, organizmy eukariotyczne, organizmy jądrowe, jądrowce, karionty, karioty, Eukaryota, Eucaryota, Eucarya, Karyota, Caryota,
organizmy zbudowane z komórek o wyższym stopniu organizacji;
