Преглед на кодот на Монархија

== Необични монархии ==
Понекогаш, составните делови на федератицни држави се монархии, иако федералната држава во целина не е; за ова се пример секој од емиратите кои ги сочинуваат [[Обединети Арапски Емирати|Обединетите Арапски Емирати]] имаат свој монарх ([[емир]]).  
Друга уникатна ситуација е таа на [[Малезија]], во која федералниот крал, наречен [[Јанг ди-Пертуан Агонг]] или Врховен владетел, се избира секои пет години од наследните владетели (главно [[султан]]и) на девет составни [[Држави во Малезија|држави]], сите на [[Малајски полуостров|Малајскиот полуостров]].

Покрај црковната улога како [[Понтифекс максимус|Врховен понтиф]] ан сите Католици, [[Папа]]та е ''екс официо'' апсолутен монарх на [[Ватикан]], последниот вистински суверен [[Кнез на црквата]]. Него го одбира [[Колегијат на кардинали|Колегијатот на кардинали]] од своите членови. (бидејќи епископите се безжени, наследство не може да постои) Покрај ова, папството понекогаш било во контрола на некои моќни италијански семејства. Затоа неколкумина папи ги имаат наследено блиски роднини.

[[Андора]] е единственото сокнежевство на светот: има два кнеза: бискупот на [[Ургел]] во Шпанија (така [[кнез-бискуп]]), и [[Претседател на Франција|претседателот на Франција]]—уникатен случај каде монархот на една независна земја демократски се бира од граѓаните на друга земја, што не е ни наполна [[лична унија]].

Од 1947, [[Цар на Јапонија|царевите на Јапонија]] не владееле ни како [[суверен]]и, ниту како [[де јуре]] [[шеф на држава]]. Царот [[Хирохито]] му ја отстапил сувереноста на народот накратко по Втората светска војна, а јапонската монархија е обврзана од [[врховен закон]] наместо од [[уставотворно собрание]] по прописите на [[Устав на Јапонија|Уставот на Јапонија]].