Birleşik Krallık tarihi sayfasının kaynağını görüntüle

=== Büyük Buhran ===
[[Büyük Buhran]], 1929'un sonlarında Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaya çıktı ve hızla tüm dünyaya yayıldı.1920'lerde ABD, Almanya, Kanada ve Avustralya'da yaşanan ekonomik sıçrama Britanya'da yaşanmamıştı, bu nedenle çöküşün şiddeti daha az oldu.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|başlık=The Economic Significance of the Depression in Britain|yazarlar=Richardson|tarih=1969|sayı=4|sayfalar=3-19|çalışma=Journal of Contemporary History|cilt=4|doi=10.1177/002200946900400401|ilk=H. W.}}</ref> Britanya'nın uluslararası ticareti yarıya indi (1929–1933), ağır sanayi üretimi üçte bir oranında düştü, neredeyse tüm sektörlerde kâr kaybı yaşandı. 1932 yazında kayıtlı işsiz sayısı 3,5 milyondu ve daha birçoğu yarı zamanlı çalışıyordu. Uzmanlar iyimser kalmaya çalıştı. Çöküşü öngörmeyen [[John Maynard Keynes]], "'Londra'da doğrudan ciddi  sonuçları olmayacak. Geleceği kesinlikle umut verici buluyoruz."<ref>{{Kitap kaynağı|başlık=The Twilight Years: The Paradox of Britain Between the Wars|tarih=2010|sayfa=[https://books.google.com/books?id=IQSfaaan1qUC&pg=PT96 96]|yayıncı=Penguin|isbn=9781101498347|ilk=Richard}}</ref>

Solda [[Sidney Webb]], [[Beatrice Webb]], [[John Hobson (ekonomist)|J. A. Hobson]] ve [[GDH Cole|G. D. H. Cole]] gibi figürler, kapitalizmin yakında sona ereceğine dair yıllardır yaptıkları uyarıları yinelediler, ancak bu sefer kulak veren insanların sayısı arttı.{{Sfnp|Overy|2010}} 1935'ten itibaren [[Sol Kitap Kulübü]] her ay yeni bir uyarıda bulundu ve alternatif olarak Sovyet tarzı sosyalizmin güvenilirliği düşüncesini yaydı.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|başlık=The Left Book Club|url=https://archive.org/details/sim_journal-of-contemporary-history_1966_1_2/page/65|yazarlar=Samuels|tarih=1966|sayı=2|sayfalar=65-86|çalışma=Journal of Contemporary History|cilt=1|doi=10.1177/002200946600100204|ilk=Stuart}}</ref>

Ekonomik sorunlardan en çok etkilenen bölgeler İngiltere'nin kuzeyi, İskoçya, Kuzey İrlanda ve Galler'di; 1930'ların başında bazı bölgelerde işsizlik %70'e ulaştı (toplamda 3 milyondan fazla kişi işsiz kaldı) ve birçok aile tamamen işsizlik ödeneğine dayanarak yaşamını sürdürür hale geldi.

İşsizliğin düştüğü 1936'da, 200 işsiz erkek, sanayi işçilerinin kötü durumuna dikkat çekmek amacıyla Jarrow'dan Londra'ya yürüdü. Basında bolca yer almasına ve sol tarafından fazlasıyla romantikleştirilmesine rağmen [[Kavak Haçlı Seferi|Jarrow Yürüyüşü]], İşçi Partisi'nde derin bir bölünmeyi ortaya çıkardı ve hükûmetten de sonuç alınamadı.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|başlık=The Jarrow Crusade's Return: The 'New Labour Party' of Jarrow and Ellen Wilkinson, M.P.|yazarlar=Perry|tarih=2002|sayı=2|sayfalar=265-278|çalışma=Northern History|cilt=39|doi=10.1179/007817202790180576|ilk=Matt}}</ref> Savaş tüm işsizleri kendine çekene dek işsizlik yüksek kaldı. [[George Orwell]]'in ''[[Wigan İskelesine Giden Yol|Wigan İskelesi Yolu]]'' adlı kitabı, dönemin zorluklarına kasvetli bir genel bakış sunmaktadır.