Orientación sexual
| Orientación sexual | |
|---|---|
| metaclase de primer orde | |
sexualidá y datos personales (es)  | |
 | |
 |
La orientación sexual, enclín sexual o enclín sexual referir a un patrón d'atraición sexual, erótica, emocional o amorosa a determináu grupu de persones definíes pol so sexu. La orientación sexual y el so estudiu, pueden ser estremaos en cuatro principales partes, siendo la heterosexualidá (atraición escontra persones del sexu opuesto), la homosexualidá (atraición escontra persones del mesmu sexu), la bisexualidá (atraición escontra persones de dambos sexos) y l'asexualidá (nun hai atraición sexual).[1] La asexualidá ye la falta d'orientación sexual. El comportamientu sexual humanu, la identidá de xéneru y la identidá sexual son términos rellacionaos cola orientación sexual, yá que psicolóxicamente conformen la perceición sexual nuna persona. La preferencia sexual suxure un grau d'eleición, que determina la vida sexual d'una persona al establecer un xéneru como oxetu de deséu, polo que ye incorreutu utilizar el términu pa referise a la orientación sexual d'una persona.[2] La concordanza o discordancia referir a la rellación o similaridad ente preferencia sexual y l'orientación sexual. Aplícase'l términu concordanza a una persona que les sos preferencies sexuales coinciden cola so orientación sexual (por casu: un varón declaráu homosexual que sostién rellaciones sexuales con persones del xéneru masculín), ente que discordancia referir a la diferencia ente la preferencia sexual y l'orientación sexual (por casu: una muyer declarada heterosexual que siente atraición sexual a persones del xéneru femenín, que sostién rellaciones sexuales con persones del xéneru masculín y que prefier ser llamada heterosexual).[3]
Cisxéneru y tresxéneru[editar | editar la fonte]
Cisxéneru[editar | editar la fonte]
El cisxéneru correspuende a un términu social aplicáu a aquelles persones que tienen determinada identidá de xéneru concordante colos papeles sociales que son asignaos al sexu biolóxico de determinada persona. Alliniadura ente identidá de xéneru, sexu biolóxico y comportamientu acorde al xéneru biolóxicu, tal ye'l casu d'una persona que nació siendo varón ya identifícase a sigo mesmu dientro del xéneru masculín; una nacida como muyer que s'identifica nel xéneru femenín. Esto al contrariu d'una persona tresxéneru (Nacida varón que s'identifica a sigo mesma nel xéneru femenín; nacíu muyer que s'identifica a sigo mesmu nel xéneru masculín). Diverses cuestiones sociales determinen la presencia del cisxéneru, basándose na normatividad de xéneru (lo que la sociedá identifica como "correutu" en cada xéneru biolóxicu). Dellos elementos y concepciones inclúin de normal: la espresión de la sexualidá, el comportamientu sexual humanu, la orientación sexual, la identidá de xéneru, la forma de vistir, el desempeñu llaboral, los manierismos, la espresión emocional, etc.[4]
Tresxéneru[editar | editar la fonte]
Tresxéneru ye un términu global aplicáu a la discordancia ente la identidá propia del xéneru, el xéneru biolóxicu y los roles sociales asignaos a determináu xéneru. La identidá tresxéneru nun implica una orientación sexual específica, una y bones cualesquier pue tar presente. Esisten distintes identidaes tresxéneru que pueden o nun tar amestaes a determinada orientación sexual.[ensin referencies]
Monosexualidá y Polisexualidá[editar | editar la fonte]
Monosexualidá[editar | editar la fonte]
Monosexualidá define un patrón de comportamientu dientro de les identidaes de la orientación sexual que se reflexa como l'atraición emocional o sexual escontra un determináu xéneru o identidá de xéneru. Dientro d'esti espectru suel clasificase la heterosexualidá y l'homosexualidá por representar namái l'atraición escontra un namái grupu específicu de persones. La monosexualidá puede derivar na atraición escontra persones que pertenecen a un grupu específicu de persones, so les carauterístiques del so xéneru biolóxicu o la so identidá de xéneru, incluyendo la posibilidá d'un espectru estraordinariu a la clasificación convencional de los xéneros binarios.[5]
Nun conceutu más alloñáu de la clasificación de la orientación sexual, suel dicise que la monosexualidá define un patrón de comportamientu sexual nel que se prefier la interaición sexual con namái una persona; faciendo referencia a la fidelidá de pareya, la dependencia, la demisexualidá o l'atraición específica por una sola persona.[6]
Monosexualización[editar | editar la fonte]
Monosexualización, dientro del estudiu del comportamientu sexual humanu y los roles de xéneru, refier al procesu por aciu el cual una persona d'identidá polisexual establecer nun namái patrón de comportamientu sexual nel que solo interactúa con un namái grupu específicu de persones que tienen determináu sexu biolóxico o identidá de xéneru (Exemplu: Un varón bisexual de preferencies sexuales androfílicas que decidió establecese sexualmente dientro de rellaciones con otros varones).
El términu monosexualización nun tien de ser confundíu col términu utilizáu en distintos campos de la bioloxía y la socioloxía, yá que tienen distintes significaos y distinta aplicación. Dientro del campu de la bioloxía, el términu monosexualización refier al procesu biolóxicu nel qu'un fetu adquier por aciu distintos procesos hormonales les carauterístiques propies d'un sexu.[7] Dientro del campu de la socioloxía, el términu monosexualización refier al establecimientu del poder social dientro d'un grupu de persones selectu pol so xéneru.[8]
Polisexualidá[editar | editar la fonte]
Polisexualidá refier a un patrón de comportamientu nel que se siente atraición sexual o emocional escontra dellos grupos de persones de determináu sexu biolóxico o identidá de xéneru, de manera opuesta a la monosexualidá. El términu nun tien de ser confundíu colos términos pansexualidá y poliamor, yá que faen referencia a distintos patrones dientro del comportamientu sexual.
La polisexualidá estremar de la pansexualidá por representar namái l'atraición escontra dellos grupos de persones de determináu sexu o identidá de xéneru, ente que la pansexualidá refier a l'atraición plural por distintos grupos específicos de persones nos que s'atopen los xéneros binarios y les distintes identidaes de xéneru. Dientro de la polisexualidá puede incluyise l'atraición escontra dambos xéneros binarios o escontra identidaes de xéneru que nun s'atopen dientro del espectru de los xéneru binarios. Estremáu del conceutu de poliamor que refier a la flexibilidá poligámica de l'aceptación de más d'una pareya sexual.
Enclín sexual[editar | editar la fonte]
Nos estudios referentes a la clasificación de la orientación sexual, suel falase de patrones de comportamientu que nun se definen como heterosexualidá o homosexualidá, puramente. Nesti sentíu suelen aplicase variedá de términos que faen referencia a los patrones de comportamientu sexual d'un individuu, y non al tipu d'orientación sexual cola que l'individuu identifícase o se reconoz. El términu enclín suel ser utilizáu pa describir la presencia de patrones de comportamientu sexual (heterosexual o homosexual) regulares nuna persona que se reconoz dientro de determinada orientación sexual, que los sos comportamientos, n'ocasiones, alloñar de lo que s'establez clínicamente como propiu d'esa orientación sexual. El términu enclín suel ser xuntáu a un calificativu de la orientación sexual pa denotar la presencia de patrones sexuales impropios de la orientación sexual de la que se fala, ensin llegar a la necesidá de clasificalo como bisexualidá o pansexualidá. Esisten dos dimensiones dientro d'esta clasificación heterosexualidá con enclinos homosexuales, onde una persona que s'identifica como heterosexual presenta dalgún patrón de conducta homosexual, y homosexualidá con enclinos heterosexuales, onde una persona que s'identifica como homosexual presenta dalgún patrón de conducta heterosexual.[9]
Androfilia y ginecofilia[editar | editar la fonte]
Androfilia ye un términu que fai referencia a un patrón nel comportamientu sexual nel que se siente atraición sexual por individuos del xéneru masculín, ensin importar el tipu d'orientación sexual qu'ésti presente. La androfilia puede apaecer como un patrón sexual regular dientro de la clasificación de les orientaciones sexuales nos casu de: un femenín heterosexual, un masculín homosexual, un bisexual y un pansexual. El términu suel utilizase como un conceutu de menor estensión que refier namái a los patrones cronofílicos de l'atraición por persones adultes del xéneru masculín o a l'atraición por pubescentes o post-pubescentes de sexu masculín. Andromimetofilia ye un términu similar a androfilia que refier a l'atraición por individuos femeninos que presenten traces culturales o sociales que convencionalmente asignar a les persones del xéneru masculín na sociedá tradicional, pudiendo tamién ser aplicáu en dellos casos a femeninos tresxéneru (transexuales, transvestistas, andróxinos y dellos casos de genderqueer). Suel clasificase a la andromimetofilia como un patrón de comportamientu sexual anormal o parafilia como nel fetichismu transvestista.[10]
Ginefilia o ginecofilia ye un términu que fai referencia a un patrón nel comportamientu sexual nel que se siente atraición sexual por individuos del xéneru femenín, ensin importar el tipu d'orientación sexual qu'ésti presente. La ginefilia o ginecofilia puede apaecer como un patrón sexual regular dientro de la clasificación de les orientaciones sexuales nos casu de: un masculín heterosexual, un femenín homosexual, un bisexual y un pansexual. El términu suel utilizase como un conceutu de menor estensión que refier namái a los patrones cronofílicos de l'atraición por persones adultes del xéneru femenín o a l'atraición por pubescentes o post-pubescentes de sexu femenín. Ginemimetofilia o ginecomimetofilia ye un términu similar a ginecofilia que refier a l'atraición por individuos masculinos que presenten traces culturales o sociales que convencionalmente asignar a les persones del xéneru femenín na sociedá tradicional, pudiendo tamién ser aplicáu en dellos casos a masculinos tresxéneru (transexuales, transvestistas, andróxinos y dellos casos de genderqueer). Suel clasificase a la ginemimetofilia como un patrón de comportamientu sexual anormal o parafilia como nel fetichismu transvestista.[10]
Los términos androfilia y ginecofilia pueden ser utilizaos pa referise a la preferencia sexual d'una persona, ensin la considerancia sobre la so verdadera orientación sexual. N'ocasiones funcionen como un sustitutu éticu que pretende esaniciar la clasificación convencional de la orientación sexual como heterosexual, bisexual o homosexual; aplicando los términos androfilia y ginefilia pa esaniciar les asociaciones culturales de la homosexualidá cola feminidad y la masculinidad, independientemente del sexu o identidá de xéneru del indivduo.[11]
Orientación sexual[editar | editar la fonte]
Los criterios de la orientación sexual pueden ser clasificaos dientro de los parámetros de la monosexualidá y la polisexualidá; siendo la heterosexualidá y l'homosexualidá categoríes de la monosexualidá; ente que la bisexualidá y la pansexualidá cayen so los parámetros de la polisexualidá. Notablemente considérense tres orientaciones sexuales principales, la heterosexualidá, la homosexualidá y la bisexualidá. Otres orientaciones pueden ser consideraes como orientaciones sexuales específiques o pueden ser catalogaes como una variante de dalguna de les orientaciones sexuales primaries, como la pansexualidá que ye frecuentemente catalogada como una variante de la bisexualidá. Otra categoría inclúi les orientaciones sexuales non aceptaes, como la demisexualidá. La asexualidá ye una falta d'atraición sexual.
Heterosexualidá[editar | editar la fonte]
La heterosexualidá (del griegu έτερος, "heteros" que significa distintu y el sufixu sexualidá) ye un términu social utilizáu pa referise a l'atraición sexual o emocional escontra persones del sexu opuesto, siendo marcada pola complementación de xéneros binarios (axugamientu de masculín y femenín).[12] La heterosexualidá ye un comportamientu sexual apreciable en diverses especies animales, que constitúi una mayoría sexual nel permediu poblacional de determinaes especies, esto ye, ye un patrón de comportamientu bien frecuente ente los individuos d'una mesma especie. La heterosexualidá ye un modelu evolutivu que define'l comportamientu sexual reproductivu de les especies, manifestándose cola adaptabilidá, complementación de les gónaes y la compatibilidá de les célules reproductives ente dos individuos de la mesma especie.[13]
La heterosexualidá establezse como un modelu social percibíu nes nociones tradicionales de la familia, la sexualidá y el matrimoniu.[14] Esti modelu social tradicional frecuentemente afaise a la heteronormatividad y el heterosexismu pa establecer distintos patrones de comportamientu y distintos aspeutos culturales que, práuticamente, suprimen la posibilidá d'otres variantes de la orientación sexual.[15] La heterosexualidá, por cuenta de la so mayoría poblacional, asitióse socialmente como un patrón de los aspeutos sociales dientro de la relixón y la política.[16][17] Los modelos políticos y relixosos de la heterosexualidá na sociedá frecuentemente axusten la heteronormatividad social, non como una norma, sinón como una estipulación que supón a la heterosexualidá como una mayoría poblacional naturalmente designada o una forma de vida na mayoría poblacional, recayendo nos aspeutos del heterosexismu.[18]
Homosexualidá[editar | editar la fonte]
La homosexualidá (del griegu ὁμός, "homo" que significa igual y el sufixu sexualidá) ye'l términu social utilizáu pa referise a l'atraición sexual o emocional escontra persones del mesmu sexu. La homosexualidá nun tien un marcu basáu na complementación binaria de los xéneru pa la reproducción, sinón qu'establez dos posibles variantes: la homosexualidá que concentra l'axugamientu d'un masculín con otru masculín y rellaciones qu'empareya a un femenín con otru femenín. Popularmente llámase-y lesbiana a una muyer homosexual; a un varón homosexual conózse-y popularmente como gai, anque l'axetivu tamién aplica a muyeres homosexuales.[19] La homosexualidá ye un tipu de conducta natural manifestada ente los patrones de comportamientu sexual de distintes especies animales.[20]
Les distintes variantes de la orientación sexual, son oxetu d'estudiu por cuenta del so orixe y determinación bio-social. Establezse que la homosexualidá ye determinada por distintos elementos qu'arrodien al individuu, atopándose una determinación prenatal y adquirida.[21] La conducta homosexual, incluyendo la conducta homosexual de la bisexualidá, ye una minoría sexual considerada la contraparte de la heterosexualidá. Esta conducta ye reprimida polos estándares sociales de la heterosexualidá, la heteronormatividad y el heterosexismu.[13]
Bisexualidá[editar | editar la fonte]
La bisexualidá ye una orientación sexual qu'arreya atraición física y/o sentimental escontra individuos de dambos sexos.[22] Términos similares como la heteroflexibilidad, la bicuriosidad, la pansexualidá y la polisexualidá suelen ser catalogaos so los criterios de la bisexualidá, pero los términos difieren d'ésti. Al igual que la homosexualidá, la bisexualidá manifiéstase como un comportamientu sexual natural en diverses especies animales.[20]
La heteroflexibilidad y la bicuriosidad son afitaes principalmente como preferencies sexuales nes que se tien contautu sexual o rellaciones emocionales ocasionales con persones del mesmu sexu cuando una persona identifícase como heterosexual.[23] La polisexualidá refier a una variante na clasificación de les orientaciones sexuales na que se cataloguen les orientaciones sexuales que tienen como oxetu d'atraición sexual más d'un sexu o identidá de xéneru, entós, asumiendo a la bisexualidá y a la pansexualidá como subcategorías de la polisexualidá. La pansexualidá refier a una variante de la bisexualidá na que se siente atraición por persones del sexu opuesto, del mesmu sexu y persones de distintes identidaes de xéneru (tresxéneru).[24]
La bisexualidá ye una fixación transitoria ente la heterosexualidá y l'homosexualidá según el so allugamientu na Continuum homosexual-heterosexual propuestu por Alfred Kinsey, esto ye, ye una combinación de la conducta heterosexual y la conducta homosexual. Según Sigmund Freud, el ser humanu naz con orientación sexual establecida como bisexual y conforme desenvuélvese, adquier y unifica la so sexualidá escontra una sola orientación, yá sía heterosexual o homosexual.[25]
Asexualidá[editar | editar la fonte]
La asexualidá ye definida como la falta de dalgún tipu d'orientación sexual, polo que frecuentemente nun ye catalogada so los parámetros de la orientación sexual. Dientro de la conducta asexual, l'individuu non manifiesta atraición sexual escontra cualquier individuu de cualquier sexu o identidá de xéneru.[26] El términu asexualidá tamién suel ser utilizáu dientro d'otros contestos pa definir la falta d'interés na práutica de rellaciones sexuales con cualquier tipu de persona.[27]
La asexualidá nun tien de ser confundida cola astinencia sexual o'l celibatu, que son namái la supresión de les rellaciones sexuales por motivos relixosos o personales, nun arreyando la supresión del deséu sexual. Los asexuales pueden esperimentar una atraición emocional o deseos de intimacía con otres persones.[28] La asexualidá ye aceptada como orientación sexual por dellos especialistes, pero dalgunos otros difieren al asegurar que la asexualidá nun ye una orientación sexual.[29] La asexualidá ye de descubrimientu y estudiu relativamente recién; delles organizaciones como Asexual Visibility and Education Network busquen la reconocencia de la asexualidá como una orientación sexual que se catalogue so los parámetros psicolóxicu-sociales de la clasificación de la heterosexualidá, la homosexualidá y la bisexualidá.
Pansexualidá[editar | editar la fonte]
La pansexualidá o omnisexualidá ye una orientación sexual humana carauterizada pola atraición por otres persones independientemente del so sexu y el so xéneru. Por eso, pueden sentise atraíes por varón, por muyeres y tamién por aquelles persones que nun se sienten identificaes cola dicotomía varón/mujer o cola de masculín/femenín, incluyíes les persones intersexuales, interxéneros, cisexuales y transexuales. La pansexualidá ye la capacidá de deseyar sexualmente a otra persona independientemente del so xéneru. Los pansexuales afirmen que pa ellos el sexu y el xéneru son conceutos vacíos de significáu o que nun tienen importancia.
Demisexualidá[editar | editar la fonte]
Demisexualidá ye un términu acuñáu por Asexual Visibility and Education Network que refier a l'atraición sexual puramente escontra persones coles que primeramente se desenvolvieron llazos emocionales estables y de cierta duración. Antes d'ello, el demisexual pórtase como un asexual ya inclusive puede llegar identificase como tal. La demisexualidá puede ser de fixaciones hetero y homosexuales que se desenvuelven nuna atraición sexual secundaria escontra persones coles que se desenvolvieron estrechos venceyos amorosos, ente que como atraición sexual primaria manifiéstase una aparente orientación asexual. De normal, les rellaciones empiecen pola etapa primaria (atraición física) y en dellos casos llegar a la secundaria (sentimientos fondos d'amor, ciñu, llealtá y compromisu), siendo bien común qu'ensin un interés físicu nun se cultiva la rellación de pareya. N'otros casos decídese nun pasar d'ende (rellaciones bien esporádiques o namái sexuales, etc). Na demisexualidá asocede al contrariu; p'algamar la etapa primaria hai qu'algamar antes la secundaria.[30]
Antrosexualidá[editar | editar la fonte]
Antrosexualidá ye un términu aplicáu a aquelles persones que desconocen la so orientación sexual, pero esiste una flexibilidá sexual que-yos dexa desenvolver venceyos amorosos con cualquier persona de cualquier xéneru ya identidá. La antrosexualidá combina la demisexualidá, la bisexualidá y la pansexualidá, pero a diferencia d'estes, el antrosexual desconoz la so orientación sexual.
Evolución y orixe[editar | editar la fonte]
Esisten distintes teoríes que rellacionen l'orixe de la orientación sexual como'l productu d'una serie de determinaciones biolóxiques y sociales a les que se somete l'individuu mientres la so etapa pre-natal o post-natal. Les teoríes queer modernes que refieren al orixe de la orientación sexual suelen favorecer la teoría de que la orientación sexual débese dafechu a eventos biolóxicos qu'asoceden na etapa pre-natal del individuu, refugando los componentes sociales y la so influencia na vida del individuu por cuenta de una nula rellación ente les rellaciones familiares y l'orientación sexual d'una persona.[31][32] Los estudios de la orientación sexual suelen tar principalmente enfocaos al orixe de la homosexualidá y la bisexualidá nel comportamientu sexual humanu, yá que se presupon a la heterosexualidá como un modelu natural propiu de la reproducción sexual, anque tamién la heterosexualidá sía oxetu d'estudiu.[33]
Orixe biolóxicu[editar | editar la fonte]
L'orixe biolóxicu de la orientación sexual suel ser esplicáu en diverses teoríes. En diversos estudios sobre l'orixe biolóxicu de la orientación sexual suelen identificase tres dimensiones biolóxiques principales que podríen ser determinantes de la orientación sexual y diversu factores del comportamientu sexual humanu; nestes dimensiones clasifiquen les teoríes pol so orixe xenéticu, pol so orixe hormonal y pol so orixe estructural.
Dientro de les teoríes d'orixe estructural, puramente biolóxiques, se encuantran les teoríes de la naturaleza sexual animal y la homosexualidá n'animales, amás la fisioloxía humana qu'abarca'l sistema nerviosu en rellación cola orientación sexual y la teoría refugada de que les orientaciones queer deber a los efeutos patolóxicos d'un virus. Les teoríes que correspuenden a la esplicación de la orientación sexual como orixe xenéticu de normal basen les sos teoríes na posibilidá d'esistencia d'un xen específicu o modelu de determinación evoluctiva qu'esplique les distintes variantes de la orientación sexual. Les teoríes que correspuenden a la esplicación de la orientación sexual como orixe hormonal suelen faer fincapié na determinación bioquímica de la orientación sexual, productu de l'alteración de l'aición del hipotálamu por cuenta de la so esposición a axentes hormonales sexuales na etapa pre-natal.
Naturaleza animal[editar | editar la fonte]
La heterosexualidá ye un tipu de comportamientu frecuente en distintes formes del reinu animal por cuenta de la so estipulación natural como precursor reproductivu nes especies animales que rixen el so ciclu reproductivu pola reproducción sexual, identificáu naturalmente cola complementación de les manifestaciones del dimorfismu sexual gonádico, esto ye, les carauterístiques reproductives naturales qu'identifiquen a los xéneros binarios de determinada especie animal. La heterosexualidá manifiéstase como un modelu biolóxicu natural que complementa'l procesu y necesidá natural de les especies de la continuidá de la mesma, basándose na cambéu evolutiva por aciu la combinación del material xenético de dambos proxenitores pa producir descendencia con carauterístiques singulares que combine los atributos de dos muestres de la mesma especie, desencadenando una mutación que dexe la perpetuidad de la especie nel modelu de la seleición natural.[34] Les carauterístiques evolutives de la seleición natural dexen el desenvolvimientu d'adecuaciones corporales que dexen la fecundación y la combinación xenética de dos individuos de la mesma especie nun productu xeneracional. Naturalmente, les especies que rixen el so ciclu reproductivu d'alcuerdu a la reproducción sexual, presenten órgano especializaos que faciliten la fecundación nel actu de la cópula o apareyamientu.[35][36][13]
La homosexualidá y la bisexualidá son patrones de comportamientu sexual que pueden ser apreciaos n'alredor de 1500 especies animales que, pueden o non, tener una rellación evolutiva cola familia Hominidae a la que pertenez el Homo sapiens. La homosexualidá y la bisexualidá son recurrencies poblacionales en distintes especies animales que se manifiesten como una variante biolóxica del comportamientu sexual animal. Nes especies animales que manifiesten conducta homosexual suelen reparase patrones de comportamientu comunes que non necesariamente arreyen la cópula homosexual, sinón que, en delles ocasiones, puede manifestase a cencielles como la necesidá d'un individuu d'establecer venceyos biosociales con individuos del so mesmu xéneru biolóxicu.[20]
La observación del comportamientu homosexual animal n'especies ye aniciáu d'un estudiu contemporaneu de los modelos queer qu'intenten encontar el comportamientu homosexual humanu como una variante biolóxica común en distintes especies. Nel estudiu de los patrones d'homosexualidá animal reconocer a Joan Roughgarden, Bruce Bagemihl y Paul Vasey como los introductores globales de les investigaciones sobre la naturalidá homosexual n'especies animales ayenes a la humana. Los patrones de comportamientu sexual animal rellacionaos cola homosexualidá y la bisexualidá manifestar nuna menor recurrencia poblacional que la heterosexualidá.[20] La poca recurrencia d'orientaciones distintes a la mayoría sexual heterosexual sofitar sol modelu tradicional de la demografía de la orientación sexual, lo que podría suponer una variante biolóxica pocu frecuente nel comportamientu sexual de diverses especies animales.[33]
La asexualidá puede manifestase como un tipu de comportamientu sexual animal con poca recurrencia poblacional, yá que'l so orixe biolóxicu atribuyir a la determinación fisiolóxica y la capacidá hormonal d'un individuu. La teoría suxure la determinación de la asexualidá como la baxa o nula respuesta sensitiva de la testosterona en función de la escitación sexual o un tipu de determinación in utero. El modelu de la asexualidá animal basa la so especificación nel modelu de la homosexualidá animal, por cuenta de la esistencia poblacional d'individuos pertenecientes a especies animales que nun fueron capaos, que nun esperimenten nengún tipu de comportamientu sexual heterosexual o homosexual.[37][38][39]
Gai virus[editar | editar la fonte]
El gai virus o gai germ ye una teoría refugada y non encontada del orixe biolóxicu de la homosexualidá, que los sos principios suxuren la esistencia d'un virus humanu que provoca'l comportamientu homosexual. La teoría foi propuesta por Gregory Cochran y Paul W. Ewald como una esplicación del comportamientu homosexual humanu rellacionáu coles postures clíniques de la teoría microbiana de la enfermedá. La teoría establecía que la homosexualidá yera un comportamientu causáu pola presencia d'un virus, que desencadenaba respuestes patolóxiques que derivaben na alteración de la estructura cerebral del supuestu infestáu. Cochran y Ewald concluyeron que'l supuestu virus concentrar en zones urbanes, que los sos habitantes yeren más propensos a contraer el virus yá que esistía un mayor índiz poblacional de persones out en zones urbanes.[40]
Estructura cerebral y orientación sexual[editar | editar la fonte]
La teoría de la estructura cerebral en rellación a la orientación sexual basar nel analís estructural y fisiolóxico de la conformanza cerebral y la manifestación de diferencies físiques ente persones heterosexuales y persones homosexuales (diferencies llograes del analís del hipotálamu, seición encefálica determinante nos procesos naturales del comportamientu sexual humanu).[31] La teoría de la estructura cerebral suxure que la determinación de la orientación sexual d'un individuu depende de la estructura y desenvolvimientu del hipotálamu na conformanza fisiolóxica del suxetu, desenvolvimientu que puede presentase en distintos procesos bioquímicos que se rellacionen cola teoría de determinación in utero.
La diferencia na estructura cerebral correspuende a cada unu de los xéneru binarios y les distintes orientaciones sexuales, yá que se presenten diferencies apreciables na proporción del hipotálamu de les muestres según el so xéneru o orientación sexual. Nel añu de 1990, Dick F. Swaab y Michel A. Hofman, determinaron carauterístiques del dimorfismu sexual cerebral que se manifestaba nuna distinta proporción de tamañu nel nucleu supraquiasmático ente varones heterosexuales y varones homosexuales (estudiu qu'estableció la base pa determinar les componentes biolóxiques de la determinación de la transexualidá).[41][42] L'esperimentu de Swaab y Hofman consistió nel sometimientu d'exemplares d'aguarones al tratamientu con ATD (1,4,6-Androstatriene-3,17-dione), un componente químicu Inhibidor qu'evita'l tresformamientu de la testosterona en estradiol, capaz d'alteriar el comportamientu social y sexual animal.[43] L'esperimentu concluyó na presentación de resultancies en trés distintes poblaciones d'aguarones. Los aguarones que fueron trataes pre-natalmente y post-natalmente con ATD presentaron una mayor cantidá de neurones concentraes nel nucleu supraquiasmático, amás de qu'una muestra de dicha población presentó comportamientu bisexual. La tercer población d'aguarones nun se sometió a nengún tratamientu, polo que nun manifestó comportamientos estraordinarios. Les resultancies llograes de la observación del grupu d'aguarones sirvieron de base pa la hipótesis que suxure qu'un númberu eleváu de neurones vasopresoras nel nucleu supraquiasmático d'un masculín adultu homosexual puede reflexase nes diferencies na interaición de les hormones sexuales y el desenvolvimientu cerebral pre-natal y post-natal.[44][45] El estradiol ye frecuentemente rellacionáu con una importancia estructural que la amiesta a la diferenciación de la estructura cerebral de dambos xéneros binarios, pudiendo tener resultancies como un determinante hormonal pre-natal del comportamientu sexual humanu.[46]
Nel añu de 1992, Laura Allen y Roger Gorski establecieron la proporción de la comisura anterior en tres poblaciones distintes que conteníen 30 varones homosexuales, 30 varones heterosexuales y 30 muyeres heterosexuales. Les resultancies refundiaron una diferencia na proporción de la comisura anterior de les muestres, amosando que los varones homosexuales teníen comisuras anteriores de mayor tamañu, siguíes en porporción poles muestres de muyeres heterosexuales y varones heterosexuales, quien rexistraron un menor tamañu nes comisuras anteriores.[44] L'estudiu foi retomáu por William Byne y Bruce Parsons nel añu de 1993, quien rexistraron distintos márxenes na proporción de la comisura anterior de varones heterosexuales y varones homosexuales, concluyendo en que'l tamañu de les comisuras anteriores yera variable y nun dependía de xéneru, nin orientación sexual.[47]
William Byne y Bruce Parsons suxuren una hipótesis que rellaciona'l tresxéneru cola homosexualidá, estableciendo una teoría que suxure que les traces conductuales biolóxicamente establecíos que se rellacionen coles diferencies de xéneru faciliten el desenvolvimientu de la homosexualidá en masculinos, esperimentu que s'acota col fenómenu de la homosexualidá precursada pola inconformidad de xéneru infantil. Byne y Parsons suxuren que diches conductes son producíes por efeutos hormonales na corteza cerebral, y non nel hipotálamu.[48]
Simon LeVay estudió cuatro tipos de neurones del hipotálamu, denominaes INAH1, INAH2, INAH3 y INAH4. Les neurones INAH resulten de gran importancia nel estudiu de LeVay por cuenta de la so función nel comportamientu sexual humanu y a la distinta proporción de tamañu que presentaron en muestres masculines y femenines pertenecientes a estudios d'años anteriores. L'esperimentu de LeVay consistió nel analís de 41 celebros de cadabres identificaos con distintos xéneros y orientaciones sexuales: 19 varones homosexuales finaos por SIDA, 16 varones heterosexuales (6 de los cualos finaron de SIDA) y 6 muyeres heterosexuales (una d'elles muerta de SIDA). LeVay nun atopó pruebes de diferencies de tamañu de les neurones INAH1, INAH2 o INAH4. Anque'l grupu INAH3 paecía ser el doble de tamañu en masculinos heterosexuales que nel de los masculinos homosexuales que sería d'un tamañu similar al INAH3 del celebru de los femeninos heterosexuales. L'estudiu nun ye dafechu aceptáu pola so consolancia estadística y la posibilidá que los resultaos fueren alteriaos pola presencia de muerte de SIDA nel analís.[49]
L'esperimentu de LeVay foi retomáu por William Byne. Byne analizó les neurones INAH de distintes muestres humanes de 14 masculinos homosexuales finaos de SIDA, 14 masculinos heterosexuales (10 finaos de SIDA) y 34 femeninos heterosexuales (9 finaos de SIDA). Atoparon diferencies de tamañu de les INAH3 ente varones y muyeres, de manera similar al estudiu de LeVay. El tamañu de les INAH3 de los varones homosexuales paecía llixeramente menor que la de los heterosexuales pero mayor que la de les muyeres heterosexuales, anque nenguna de dambes diferencies tenía significancia estadística.[50]
En 2010, Dick F. Swaab y Alicia Garcia-Falgueras determinaron que la orientación sexual débese dafechu a la reaición hormonal del fetu cola testosterona lliberada na xestación materna. Dicha reaición ye determinante na diferenciación dimórfica del productu como un machu biolóxicu o una fema biolóxica, reaición que tamién tien efeutos sobre les célules nervioses del individuu. Esta alteración nes célules nervioses refuerza la teoría de la determinación in utero, atribuyendo la orientación sexual a eventos totalmente biolóxicos y non sociales, por cuenta de que la homoparentalidad y la monoparentalidad nun tienen efeutos na orientación sexual de los infantes.[51]
Orixe xenéticu[editar | editar la fonte]
Estudios sobre ximielgos[editar | editar la fonte]
En diversos estudios en ximielgos, dedicaos a analizar les probabilidaes estadístiques de la homosexualidá y les componentes xenétiques de la mesma, tratóse d'aisllar los factores xenéticos que producen el comportamientu homosexual n'humanos, basaos na coincidencia estadística de les homosexualidá en ximielgos de monocigoto (fenómenu popularmente denomináu na fala inglesa como gai twins).[33][53][54]
L'estudiu orixinal ye establecíu por Michael Bailey y Richard Pillard de la Universidá de Boston nel añu 1991. L'estudiu conducir por aciu l'analís de ximielgos de monocigoto y ximielgos de dicigoto nuna encuesta poblacional. Nel analís de ximielgos de monocigoto, tamién llamaos ximielgos idénticos, determinóse qu'un porcentaxe de 52% na población analizada presentaba orientación sexual homosexual cuando l'otru individuu presentaba orientación sexual homosexual. Nel analís de ximielgos de dicigoto, tamién llamaos ximielgos fraternales, determinóse que'l 22% de la población analizada presentaba orientación sexual homosexual cuando l'otru individuu presentaba orientación sexual homosexual. Les resultancies de la "homosexualidá compartida" ente ximielgos monocigóticos estableció la hipótesis de la esistencia d'un componente xenéticu que determina la orientación sexual d'un individuu por aciu un grupu de variantes xenétiques del polimorfismu xenéticu y la heriedu xenéticu.[55][56][57] L'estudiu de Bailey y Pillard foi acotáu por Scott L. Hershberger nel añu 2001, onde demostró la esistencia clara d'un componente xenéticu na determinación de la orientación sexual, por cuenta de la concordacia n'orientación sexual heterosexual y homosexual que presentaron individuos de monocigoto qu'analizó na reproducción del analís orixinal.[58] Michael Bailey, col sofitu de Michael P. Dunne y Nicholas G. Martin, realizaron un censu poblacional sobre la orientación sexual de ximielgos de monocigoto y dicigoto que vivíen n'Australia nel añu 2000. Como resultancia del censu, determinóse qu'un 30% de los 4900 ximielgos monocigóticos encuestaos, resultaron ser dambos homosexuales.[59]
Lligamentu cromosómico y gai gene[editar | editar la fonte]
Dean Hamer encabezó una encuesta poblacional nel añu 1993 sobre l'analís xenéticu de 76 hermanos masculinos gai y l'analís de los sos respeutivos antecedentes xenealóxicos. La encuesta refundió la coincidencia poblacional qu'establecía que los varones homosexuales presentaben una mayor cantidá de familiares homosexuales na so caña materna que na so caña paterna. Estes resultancies promovieron l'estudiu de los antecedentes familiares de masculinos homosexuales, y l'ana
