ضدمصرفگرایی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ضدمصرفگرایی یک ایدئولوژی اجتماعی سیاسی است که در مقابل مصرفگرایی، خرید و مصرف پایدار داراییهای مادی است. ضدمصرفگرایی به اقدامات خصوصی شرکتهای تجاری در پیگیری اهداف مالی و اقتصادی به بهای هزینههای رفاه عمومی، بهویژه دربارهٔ مسائل حفاظت محیط زیست، قشربندی اجتماعی و اخلاق در اداره یک جامعه مربوط میشود. در سیاست، ضدمصرفگرایی با فعالیتهای زیستمحیطی، ضدجهانیسازی و فعالیتهای حقوق جانوران همپوشانی دارد. افزودن بر این، یک گونه مفهومی از ضدمصرفگرایی، پسامصرفگرایی است که به شیوهای مادی زندگی میکند که فراتر از مصرفگرایی است.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ "Postconsumers". Postconsumers. 2018-06-13. Retrieved 2018-10-18.
پیوند به بیرون[ویرایش]
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ضدمصرفگرایی موجود است.
- Fifty Possible Ways to Challenge Over-Commercialism by Albert J. Fritsch, SJ, PhD
- The Rebel Sell, This Magazine, By Joseph Heath and Andrew Potter
- 25 Years of Monitoring the Multinationals
- The Story of Stuff by Annie Leonard
- The Good Life: An International Perspective
فلسفه و فعالیتهایی برای حمایت از مصرفکننده | |
مفاهیم | |
حوزههای مطالعاتی | |
بازیکنان اصلی |
اصول | |
---|---|
مصرف | |
جمعیت | |
فناوری | |
تنوع زیستی | |
انرژی | |
غذا | |
آب | |
جوابگوئی | |
استفاده و کاربرد |
|
مدیریت | |
توافقنامهها |
|
Practices | |
---|---|
Religious and spiritual | |
Secular movements | |
Notable writers | |
Modern-day adherents | |
Media | |
Related topics | |