Czujka pożarowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czujka pożarowa – element detekcyjny automatycznego systemu sygnalizacji pożaru (SSP). Czujka pożarowa reaguje na charakterystyczne zjawiska fizyczne lub chemiczne występujące w procesie rozwijania się pożaru. Czujki są wyspecjalizowane w wykrywaniu charakterystycznych zjawisk towarzyszących pożarom. W momencie wykrycia zagrożenia czujka pożarowa wysyła sygnał alarmu do centrali systemu SSP.

Wyróżniamy czujki pożarowe:

  • punktowe – optyczne i jonizacyjne
  • liniowe – składające się z nadajnika oraz lustra znajdującego się na przeciwległej ścianie pomieszczenia
  • zasysające – stosowane w pomieszczeniach o dużej wysokości (magazyny wysokiego składowania, szyby windowe) lub w pomieszczeniach gdzie czujka punktowa nie może zostać zainstalowana zgodnie z wytycznymi producenta lub przepisami[1]

Czujki pożarowe ze względu na ich budowę, rodzaj oraz zastosowanie dzieli się na:

  • czujki dymu
  • czujki płomienia
  • czujki temperatury.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. n, Czujki dymu i zjawiska w nich zachodzące [online] [dostęp 2021-10-14] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]