Stanisław Choróbski
| |
 kapral
| |
| Data i miejsce urodzenia |
27 sierpnia 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 marca 1916 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Stanisław Michał Choróbski (ur. 27 sierpnia 1895 w Podhajcach, zm. 2 marca 1916 pod Wołczkiem) – podoficer Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Stanisława i Wandy z Buynowskich. Absolwent II gimnazjum w Tarnowie, student medycyny w Wiedniu[1]. W 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 2 a następnie w 4 szwadronie 2 pułku ułanów. W listopadzie 1915 został kapralem. Zginął podczas ochotniczego patrolu w pobliżu pozycji nieprzyjaciela pod Wołczkiem. Pochowany został na miejscowym cmentarzu[1]. Za bohaterstwo w walce odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[2].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 5500
- Krzyż Niepodległości (pośmiertnie, 6 czerwca 1931)[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Polak (red.) 1993 ↓, s. 34.
- ↑ Mniszek i Rudnicki 1929 ↓, s. 37.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Adam Mniszek, Klemens Rudnicki: Zarys historii wojennej 2-go Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.